पाण्याचा पुरेसा पुरवठा न मिळाल्यास, शरीर आणि मेंदूवरील दुष्परिणाम स्पष्ट होऊ लागतात. पाण्याची कमी शरीरात मानसिक थकवा, त्रास, लक्ष विचलित होणे, आणि मानसिक स्पष्टता कमी होणे यासारख्या समस्यांला जन्म देऊ शकते.

मेरुदंडाच्या आरोग्यासाठी नियमित व्यायाम अत्यंत महत्त्वाचा आहे. योगासने, ताणमुक्तीचे व्यायाम, आणि पाठीचे स्नायू बळकट करणारे व्यायाम केल्याने पाठीला बळ मिळते आणि लवचिकता वाढते. विशेषतः, कंबर आणि पाठीचे स्नायू मजबूत ठेवण्यासाठी वर्कआउट्स करा. तसेच, सूर्यनमस्कार, भुजंगासन, आणि मर्कटासन ही काही आसने आहेत जी पाठीच्या आरोग्याला सुधारतात.

रक्तदाबात होणारे अचानक बदल हे चक्कर येण्याचं प्रमुख कारण असू शकतं. कमी रक्तदाबामुळे (हायपोटेन्शन) शरीरातील पेशींना पुरेसं ऑक्सिजन मिळत नाही. मेंदूला योग्य प्रमाणात रक्तपुरवठा न झाल्याने डोकं हलकं होणं आणि चक्कर येण्याचं लक्षण दिसून येतं. दुसरीकडे, उच्च रक्तदाबामुळे (हायपरटेन्शन) मेंदूला जास्त दाबाने रक्त मिळतं, ज्यामुळे रक्तवाहिन्यांवर ताण येतो आणि चक्कर येऊ शकते.

1. सामान्यीकृत एपिलेप्सी (Generalized Epilepsy):
   यामध्ये दौरे संपूर्ण मेंदूत एकाच वेळी सुरू होतात. या प्रकारामध्ये व्यक्तीच्या दोन्ही मेंदूच्या अर्धगोलात दौरे एकाच वेळी सक्रिय असतात. यामुळे व्यक्ती अचानक शुद्ध हरवतो आणि त्याच्या शरीरात अनियंत्रित हालचाल सुरू होते. ही स्थिती एका विशिष्ट वेळेस थांबू शकते, परंतु अनेक वेळा व्यक्तीला यामध्ये मानसिक गोंधळ देखील अनुभवायला येतो.
2. भागात्मक एपिलेप्सी (Focal Epilepsy):
   या प्रकारामध्ये दौरे मेंदूच्या एक विशिष्ट भागात सुरू होतात आणि मग इतर भागांमध्ये पसरतात. भागात्मक दौरे व्यक्तीच्या चेतनेवर परिणाम करु शकतात, जेव्हा त्याला असामान्य अनुभूती किंवा इतर मानसिक अडचणी आढळू शकतात. या दौऱ्यांमध्ये काही वेळा व्यक्तीच्या विचार प्रक्रियेत देखील बदल होऊ शकतात, ज्यामुळे त्याला अदृश्य गोष्टींचा अनुभव येऊ शकतो.

ही मुद्रा पाठीचा खालचा भाग ताणते आणि पाठीचा कणा आणि नितंबांमध्ये तणाव सोडण्यास मदत करते.

• व्यायामाची चटई पसरा
• हात आणि गुडघ्यांवर जाऊन रांगल्यासारखी मुद्रा घ्या.
• तुमचे नितंब तुमच्या टाचांच्या दिशेने घ्या व मागे बसा, तुमचे हात पुढे करा आणि तुमची छाती जमिनीच्या दिशेने खाली करा.
• चटईवर आपले कपाळ टेकवा आणि खोल श्वास घ्या.
• 30 सेकंद ते 1 मिनिटे ही मुद्रा धरून ठेवा, पाठ ताणून आराम करा. असे अनेक वेळा करा.

थंडरक्लॅप डोकेदुखी ही अचानक, तीव्र डोकेदुखी असते जी काही सेकंद ते काही मिनिटांत जास्तीत जास्त तीव्रतेपर्यंत पोहोचते. हे सब-अ‍ॅरॅक्नोइड रक्तस्राव, सेरेब्रल व्हेनस सायनस थ्रॉम्बोसिस, रिव्हर्सिबल सेरेब्रल व्हॅसोकॉन्स्ट्रीक्शन सिंड्रोम, रक्तस्त्राव किंवा पिट्यूटरी ग्रंथीमध्ये बिघडलेला रक्तपुरवठा इत्यादीसारख्या जीवघेण्या परिस्थितीमुळे होऊ शकतो. अशा डोकेदुखीसाठी त्वरित वैद्यकीय मूल्यांकन आणि उपचार आवश्यक आहेत.

1. माइंडफुलनेस मेडिटेशन: शांतपणे बसणे आणि श्वासोच्छवासावर, शारीरिक संवेदना किंवा मंत्रोच्चारांवर लक्ष केंद्रित करणे. 
2. बॉडी स्कॅन: शरीराच्या वेगवेगळ्या भागांतील संवेदनांकडे लक्ष देणे, अनेकदा झोपण्याचा सराव केला जातो.
3. माइंडफुल चालणे: हळू आणि मुद्दाम चालणे, प्रत्येक पायरीच्या हालचालींवर आणि चालण्याच्या संवेदनांवर लक्ष केंद्रित करणे.
4. लक्षपूर्वक खाणे: हळूहळू खाणे आणि प्रत्येक घासाचा आस्वाद घेणे, अन्नाची चव, पोत आणि वास यावर पूर्ण लक्ष देणे.

स्पाइनल डिस्क प्रोलॅप्सच्या विकासामध्ये अनेक घटक कारणीभूत शकतात. सामान्य कारणांमध्ये वय-संबंधित ऱ्हास, पुन्हा-पुन्हा होणाऱ्या दुखापती, वजन उचलण्याची अयोग्य पद्धत, लठ्ठपणा आणि अचानक झालेले पाठीवरचे  आघात यांचा समावेश होतो. डीजनरेटिव्ह बदल (ऱ्हास) बहुतेकदा वय किंवा दुखापतीशी संबंधित असतात व ते कालांतराने डिस्कला कमकुवत करतात, ज्यामुळे त्यांना डिस्कमध्ये हर्नियेशन होण्याची वाढते. पुन्हा-पुन्हा वाकणे, सारखे वजन उचलणे किंवा जास्त प्रमाणात वळणे यांचा समावेश असलेले क्रियाकलाप देखील डिस्कवर ताण आणू शकतात आणि प्रोलॅप्सचा धोका वाढवू शकतात.